تولید کننده لباس سگ میزبان، به جزئیات زیر توجه کنید

1. به سگ خود اجازه ندهید که پیشتاز شود. وقتی سگمان را به گردش می‌بریم، اگر بدوید و شما را به اطراف بکشاند، قدرت کافی بر شما ندارد. اگر سگ شما هنگام راه رفتن "منضبط" نیست، ممکن است لازم باشد از یک افسار استفاده کنید تا به او آموزش های مناسبی مانند کوتاه کردن افسار بدهید. وقتی سگ به جلو می‌رود، طناب را سفت کنید تا متوقف شود.تولید کننده لباس سگ

2. "در آغوش گرفتن" اشتباه است گاهی اوقات می بینیم که سگ ها پاهای جلویی خود را بین پاهای صاحب خود یا افراد دیگر به نوعی جفت گیری می کنند که شرم آور است، اما دلیل توقف آن به این دلیل نیست که به نظر می رسد. "سرکش رفتن"تولید کننده لباس سگاما چون سگ معتقد است که بین آنها غالب است، یعنی رابطه ارباب و برده اشتباه گرفته می شود،تولید کننده لباس سگموضوع رهبری است. برای چنین رفتاری، نگرش میزبان باید فورا متوقف شود، فوراً بگویید "نه!" یا توقف با عمل، مثلاً فوراً یک اتاق را عوض کنید، یا فوراً آن را در اتاقی دیگر ببندید، در غیر این صورت همدستی است.

3، در دانش ذاتی ما «غلتیدن شکم» را اشتباه نفهمید، زمانی که یک حیوان کوچک برای نشان دادن شکم شما، اغلب نشان دهنده رام بودن و فرمانبرداری است. از این رو وقتی سگ کار بدی انجام دهد و شکمش را برگرداند، صاحبش فکر می کند که سگ به اشتباه خود اعتراف کرده و از سرزنش او دست بر می دارد. در واقع، سگ بسیار زیرک است، او در طول مدت طولانی با شما متوجه شد، زمانی که شکم آنها آشکار شد، استاد "جنگ" را متوقف می کند، این یک راه بسیار موثر است، بنابراین او این را به دل گرفت، تا بچرخد. شکم برای گفتن "من با تو دعوا ندارم، مرا کتک نزن". بنابراین، برخی از مالکان اغلب تعجب می کنند که چگونه اشتباه را بپذیریم اما آن را تغییر ندهیم؟تولید کننده لباس سگ

برای برخی از سگ های تهاجمی، او تمایلی به انجام چنین حرکتی مانند چرخاندن شکم ندارد، به طوری که می توان گفت، او وضعیت رهبری استاد را تصدیق نکرده است. برخی از صاحبان فکر می کنند که می توانند شخصیت سگ خود را حفظ کنند، که نامناسب است. اگر سگ ارباب را به عنوان رهبر تشخیص ندهد، ثابت می کند که ارباب قادر به رام کردن کامل سگ نیست. عدم اطاعت سگ باعث می شود که عمدا یا ناخواسته مرتکب اشتباه شود. کاری که می‌خواهیم انجام دهیم این است که تا حد امکان با سگ صبور باشیم، سگ را آرام کنیم و به ما اعتماد کنیم، و از کمی زور، کمی نوازش استفاده کنیم تا او را وادار به باز کردن و چرخش کنیم. شکمش را مطیع تر کند. 4. سگ خود را طوری تربیت کنید که "کاملا مطیع" باشد شکی نیست که سگ ها مطیع انسان هستند. به عنوان سگی که وارد جامعه بشری می شود، مهم ترین چیز این است که مطلقاً از ارباب خود اطاعت کند. توله سگ های آموزش ندیده، ممکن است قادر به تمرکز نباشند، فرمان را درک نکنند، باید آموزش توجه را از سنین جوانی تقویت کنند، تا سگ را به یادگیری "اطاعت مطلق" تشویق کنند.

5. ایجاد اقتدار غذا و لباس والدین در قلمرو حیوانات، یا در تکامل بیولوژیکی، به منظور رقابت برای غذا در معرض خطر زندگی یک واقعیت است. سگ ها به طور غریزی از غذا دفاع می کنند. آنها حتی اجازه نمی دهند دیگران تماشا کنند و هنگام غذا خوردن به آنها نزدیک شوند. وقتی کسی دستش را به سمت غذای خود دراز می کند، غرغر می کند، دندان هایش را برهنه می کند و حتی گاز می گیرد. برخی از صاحبان این نکته را می یابند، یا اصلاح نمی کنند، یا درمانده می شوند، اجازه می دهند توسعه یابد. عادت نگهبانی از غذا باعث افزایش خطر سگ می شود. او در این زمان به طور غریزی دیگران را بترساند و بسیار هوشیار می شود. مشکل "ابهام سطح" هنوز در پس رفتار محافظت از غذا است. اگر عادت نگهبانی از غذا اصلاح نشود، سگ با بزرگتر شدن پرخاشگرتر می‌شود، نسبت به اسباب‌بازی‌ها، قلمرو «بسیار مسلط» و حتی مستعد حمله به انسان‌ها می‌شود.

صاحبانی که می خواهند این را تغییر دهند باید سعی کنند سگ های خود را به عنوان توله سگ تربیت کنند. بین 2 تا 4 ماهگی دندان های شیری سگ تیز نیست اما حافظه آنها در حال بهبود است. وقتی ظرف غذا را زمین گذاشتیم، فوراً از آنجا دور نشوید، با آن نزدیک صحبت نکنید یا با دستتان آن را لمس نکنید، بگذارید به حضور مردم عادت کند و اعتماد کنید که استاد غذایش را دزدی نمی کند. مراقب باشید در کارها عجله نکنید. اگر شروع به مقاومت کرد، فریاد زدن یا لجبازی کردن، غذایش را بردارید و وقتی دوباره آرام شد او را تحسین کنید، نوازشش کنید و غذایش را به او بدهید. هدف نهایی این است که به سگ بفهمانیم که صاحب غذا است نه کسی که آن را می گیرد. نگه داشتن غذا در کف دست یا گرفتن کاسه غذا در دست نیز باعث می شود سگ متوجه این موضوع شود. برخی از صاحبان سگ های خود را در حالی که "نگهبان غذای خود هستند" می زنند، اما این اثر معکوس دارد. هر چه بیشتر بجنگد، برای دفاع از غذایش که فکر می کند محدود است، بیشتر می جنگد. اگر صاحبش مدام آن را پر کند، کم کم متوجه می شود که غذا فراوان است و حس بحرانش کاهش می یابد.